беларуская » латышская | 57 [пяцьдзесят сем] | У доктара

57 [piecdesmit sepiņi] Pie ārsta

Я запісаны / запісана на прыём да доктара.	Man ir pieraksts pie ārsta.
Я запісаны / запісана на прыём на дзесятую гадзіну.	Man ir pieraksts uz desmitiem.
Як Вас зваць?	Kā Jūs sauc?
Калі ласка, пасядзіце ў прыёмнай.	Lūdzu, gaidiet uzgaidāmajā telpā!
Доктар хутка прыйдзе.	Ārsts tūlīt nāks.
Дзе Вы застрахаваныя?	Kur Jūs esat apdrošināta?
Што я магу для Вас зрабіць?	Ko es varu darīt Jūsu labā?
У Вас што-небудзь баліць?	Vai Jums ir sāpes?
Што ў Вас баліць?	Kur sāp?
У мяне бесперапынны боль у спіне.	Man vienmēr sāp mugura.
У мяне частыя галаўныя болі.	Man bieži sāp galva.
У мяне часам баліць жывот.	Man dažreiz sāp vēders.
Раздзеньцеся, калі ласка, да пояса!	Lūdzu, atģērbieties līdz viduklim!
Кладзіцеся, калі ласка, на кушэтку!	Lūdzu, atgulieties uz dīvāna!
Крывяны ціск у парадку.	Asinsspiediens ir kārtībā.
Я зраблю Вам укол.	Es jums iešpricēšu.
Я дам Вам таблеткі.	Es Jums iedošu tabletes.
Я выпішу Вам аптэчны рэцэпт.	Es Jums izrakstīšu recepti.

Пачуцці таксама размаўляюць на розных мовах!

У свеце існуе шмат розных моў. Універсальнай чалавечай мовы не існуе. А што наконт нашай мімікі? Ці з'яўляецца універсальнай мова эмоцый? Не, адрозненні ёсць і тут! Доўгі час лічылася, што людзі аднолькава выказваюць свае пачуцці. Мова мімікі лічылася ўніверсальна зразумелай. Дарвін лічыў, што пачуцці з'яўляюцца жыццёва неабходнымі для людзей. Таму іх павінны аднолькава разумець ва ўсіх культурах. Але вынікі новых даследаванняў іншыя. Яны сведчаць аб тым, што і ў мове пачуццяў ёсць адрозненні. Гэта значыць, што на нашую міміку ўплывае нашая культура. Таму людзі ва ўсім свеце паказваюць і інтэрпрэтуюць пачуцці па-рознаму. Вучоныя называюць шэсць першасных эмоцый. Гэта радасць, смутак, гнеў, агіда, страх і здзіўленне. Але міміка еўрапейцаў адрозніваецца ад мімікі азіятаў. Яны таксама счытваюць з аднолькавых выразаў розныя рэчы. Гэта было даказана рознымі эксперыментамі. Пры гэтым людзям паказвалі твары на камп'ютэры. Іх прасілі апісаць тое, што яны бачаць на тварах. Тое, што вынікі былі рознымі, тлумачыцца некалькімі прычынамі. У некаторых культурах пачуцці паказваюцца ярчэй, чым у іншых Таму інтэнсіўнасць мімікі не ўсюды ўспрымаецца аднолькава. Таксама людзі з розных культур звяртаюць увагу на розныя рэчы. Азіяты пры счытванні эмоцый канцэнтруюцца на вачах. А еўрапейцы і амерыканцы глядзяць на рот. Але адзін выраз твару ўспрымаецца правільна ва ўсіх культурах. Гэта мілая ўсмешка!