Türkçe » Norveççe | 18 [on sekiz] | Ev temizliği

18 [atten] Husvask

Bugün Cumartesi.	I dag er det lørdag.
Bugün vaktimiz var.	I dag har vi tid.
Bugün evi temizleyeceğiz.	I dag vasker vi leiligheten.
Ben banyoyu temizliyorum.	Jeg vasker badet.
Kocam arabayı yıkıyor.	Mannen min vasker bilen.
Çocuklar bisikletleri temizliyor.	Barna vasker syklene.
Büyükanne çiçekleri suluyor.	Bestemor vanner blomstene.
Çocuklar çocuk odasını topluyor.	Barna rydder på rommet sitt.
Kocam çalışma masasını topluyor.	Mannen min rydder på skrivebordet sitt.
Ben çamaşırları çamaşır makinesine dolduruyorum.	Jeg putter tøy inn i vaskemaskinen.
Çamaşırları asıyorum.	Jeg henger opp tøy.
Çamaşırları ütülüyorum.	Jeg stryker tøy.
Camlar kirli.	Vinduene er skitne.
Yerler kirli.	Gulvet er skittent.
Mutfak takımı kirli.	Oppvasken er skitten.
Camları kim temizliyor?	Hvem vasker vinduene?
Kim süpürüyor?	Hvem støvsuger?
Tabakları kim yıkıyor?	Hvem tar oppvasken?

Anadil? Babadil?

Dilinizi çocukken kimden öğrendiniz? Şu an kesin annemden diyorsunuzdur. Bunu dünyadaki insanların çoğu böyle düşünürler. Anadil kelimesi tüm ülkelerde tanınan bir kelimedir. Hem İngilizler hem de Çinliler o kelimeyi tanır. Belki de anneler çocukları ile daha fazla vakit geçirdikleri için bu böyle bilinir. Yalnız yeni araştırmalar farklı sonuçlar elde etmektedirler. Bu araştırmalara göre dilimiz genelde babamızın dili olduğunu göstermektedir. Araştırmacılar değişik halkların genetik ve dillerini araştırdılar. Bu tür halklarda ebeveynler farklı kültürlerden oluşmaktadırlar. Bu halklar binlerce yıl önce oluşmuşlardır. Bunun sebebi büyük göç hareketliliği olmuştur. Bu karışık halkların genleri genetik olarak incelenmiş ve daha sonra halkın dili ile karşılaştırılmıştır. Çoğu ırkın, erkek atalarının dilini konuştukları görülmektedir. Buna göre, ulusal dil Y- kromozomuna aittir. Yani erkeler dillerini farklı ülkelere taşımışlardır. Ve oradaki bayanlar eşlerinin dilini teslim almışlardır. Ama günümüzde de babaların dilimize büyük etkileri var. Çünkü bebekler dili öğrenirken babalarını örnek alırlar. Babalar çocukları ile daha az konuşurlar. Erkeğin cümle yapısı da bayanlara göre daha basittir. Bundan dolayı babanın dili bebekler için daha uygundur. Böylece zorlanmadan daha kolay öğrenme sağlar bebekler. Tam bu sebepten dolayı çocuklar konuşurken anneden ziyade babayı taklit etmeyi tercih ederler. Yalnız ileride çocuğun kelime hazinesi anneden etkilenmektedir. Sonuç itibarı ile hem anne hem de baba dilimizi etkilemektedirler. O yüzden bunun adı ebeveyn dili olmalıdır!