polski » esperanto | 86 [osiemdziesiąt sześć] | Pytania – przeszłość 2

86 [okdek ses] Demandoj – Is-tempo 2

Który krawat nosiłeś / nosiłaś?	Kiun kravaton vi surhavis?
Które auto kupiłeś / kupiłaś?	Kiun aŭton vi aĉetis?
Którą gazetę zaprenumerowałeś / zaprenumerowałaś?	Kiun gazeton vi abonis?
Kogo pan widział / pani widziała?	Kiun vi vidis?
Kogo pan spotkał / pani spotkała?	Kiun vi renkontis?
Kogo pan rozpoznał / pani rozpoznała?	Kiun vi rekonis?
Kiedy pan wstał / pani wstała?	Kiam vi ellitiĝis?
Kiedy pan zaczął / pani zaczęła?	Kiam vi komencis?
Kiedy pan skończył / pani skończyła?	Kiam vi finis?
Dlaczego się pan obudził / pani obudziła?	Kial vi vekiĝis?
Dlaczego został pan nauczycielem?	Kial vi iĝis instruisto?
Dlaczego wziął pan / wzięła pani taksówkę?	Kial vi prenis taksion?
Skąd pan przyjechał / pani przyjechała?	De kie vi venis?
Dokąd pan poszedł / pani poszła?	Kien vi iris?
Gdzie pan był / pani była?	Kie vi estis?
Komu pomagałeś / pomagałaś?	Al kiu vi helpis?
Do kogo pisałeś / pisałaś?	Al kiu vi skribis?
Komu odpowiadałeś / odpowiadałaś?	Al kiu vi respondis?

Wskazówki na zapominanie

Uczenie się nie jest zawsze proste. Również wtedy, gdy jest dobrą zabawą, może być męczące. Kiedy jednak nauczymy się czegoś, cieszymy się. Jesteśmy dumni z siebie i swoich postępów. Niestety, to czego się nauczymy, możemy znów szybko zapomnieć. Problem ten dotyczy szczególnie języków. Większość z nas uczy się w szkole jednego lub kilku języków. Po zakończeniu szkoły wiedza ta często ginie. Prawie w ogóle nie używamy języka. Na co dzień dominuje zwykle nasz język ojczysty. Wiele języków obcych używa się jeszcze tylko podczas urlopu. Kiedy wiedza nie jest regularnie aktywowana, zanika. Nasz mózg potrzebuje treningu. Można by powiedzieć, że funkcjonuje jak mięsień. Mięsień ten musi być w ruchu, inaczej będzie słabnąć. Są jednak sposoby zapobiegania zapominaniu. Najważniejszym z nich jest ciągłe stosowanie wyucznej wiedzy. Mogą w tym pomóc stałe rytuały. Na różne dni tygodnia można zaplanować mały program. W poniedziałek będziemy czytać na przykład książkę w języku obcym. W środę słuchać zagranicznej audycji radiowej. W piątek będziemy pisać pamiętnik w języku obcym. W ten sposób występuje na przemian czytanie, słuchanie i pisanie. Dzięki temu wiedza aktywowana jest różnymi metodami. Wszystkie te ćwiczenia nie muszą trwać długo, wystarczy pół godziny. Ważne jest jednak, by ćwiczyć regularnie! Badania pokazują, że raz wyuczona wiedza zostaje w mózgu przez kilkadziesiąt lat. Trzeba ją tylko wyjąć z szuflady...