polski » esperanto | 27 [dwadzieścia siedem] | W hotelu – przyjazd

27 [dudek sep] En la hotelo – Alveno

Mają państwo wolny pokój?	Ĉu vi havas liberan ĉambron?
Zarezerwowałem / Zarezerwowałam pokój.	Mi rezervis ĉambron.
Nazywam się Müller.	Mia nomo estas Müller.
Potrzebuję pokój jednoosobowy.	Mi bezonas unuopulan ĉambron.
Potrzebuję pokój dwuosobowy.	Mi bezonas duopulan ĉambron.
Ile kosztuje pokój za jedną dobę?	Po kiom nokte la ĉambro kostas?
Chciałbym / Chciałabym pokój z łazienką.	Mi ŝatus ĉambron kun bankuvo.
Chciałbym / Chciałabym pokój z prysznicem.	Mi ŝatus ĉambron kun duŝejo.
Czy mogę obejrzeć pokój?	Ĉu mi povas vidi la ĉambron?
Czy jest tutaj garaż?	Ĉu estas parkejo ĉi-tie?
Czy jest tutaj sejf?	Ĉu estas monŝranko ĉi-tie?
Czy jest tutaj faks?	Ĉu estas telefaksilo ĉi-tie?
Dobrze, wezmę ten pokój.	Bone, mi prenas la ĉambron.
Tu są klucze.	Jen la ŝlosiloj.
Tu jest mój bagaż.	Jen mia pakaĵaro.
O której godzinie jest śniadanie?	Je la kioma horo estas matenmanĝo?
O której godzinie jest obiad?	Je la kioma horo estas tagmanĝo?
O której godzinie jest kolacja?	Je la kioma horo estas vespermanĝo?

Gramatyka zapobiega kłamstwu!

Każdy język ma cechy szczególne. Niektóre mają też takie właściwości, które są jedyne na całym świecie. Do takich należy język trio. Jest to południowoamerykański język Indian. Używany jest przez około 2 000 ludzi w Brazylii i Surinamie. Szczególna w trio jest gramatyka. Zmusza bowiem mówcę do mówienia zawsze prawdy. Odpowiedzialna jest za to tak zwana końcówka flustracyjna. Końcówka ta jest w języku trio dodawana do czasowników. Pokazuje, w jakim stopniu zdanie jest prawdziwe. Prosty przykład wyraźnie przedstawia, jak to dokładnie działa. Weźmy zdanie: Dziecko poszło do szkoły . W trio osoba mówiąca musi dodać do czasownika określoną końcówkę. Przez końcówkę może poinformować, czy sam widział to dziecko. Może też wyrazić, że wie to tylko od innych. Lub powiedzieć za pomocą końcówki, że jest to kłamstwo. Osoba musi więc podczas mówienia określić się. Oznacza to, że musi poinformować innych o prawdziwości swojej wypowiedzi. W ten sposób nie może niczego zataić czy przedstawić w lepszym świetle. Kiedy użytownik języka trio opuści końcówkę, jest uznawany za kłamcę. W Surinamie językiem urzędowym jest niderlandzki. Tłumaczenia z języka niderlandzkiego na trio są często problematyczne. Większość języków jest bowiem o wiele mniej precyzyjna. Dają mówcy możliwość niejasnego wyrażania się. Dlatego też tłumacze nie zawsze zwracają uwagę na to, by się określić. Komunikacja z użytkownikami trio jest przez to trudniejsza. Być może taka końcówka flustracyjna byłaby zaletą w innych językach!? Nie tylko w języku polityki...