polski » czeski | 10 [dziesięć] | wczoraj – dzisiaj – jutro

10 [deset] Včera – dnes – zítra

Wczoraj była sobota.	Včera byla sobota.
Wczoraj byłem / byłam w kinie.	Včera jsem byl / byla v kině.
Ten film był interesujący.	Ten film byl zajímavý.
Dzisiaj jest niedziela.	Dnes je neděle.
Dzisiaj nie pracuję.	Dnes nepracuji.
Zostanę w domu.	Zůstanu doma.
Jutro jest poniedziałek.	Zítra je pondělí.
Jutro znowu pracuję. Jutro wracam do pracy.	Zítra zase pracuji.
Pracuję w biurze.	Pracuji v kanceláři.
Kto to jest?	Kdo je to?
To jest Peter.	To je Petr.
Peter jest studentem.	Petr je student.
Kto to jest?	Kdo je to?
To jest Martha.	To je Marta.
Martha jest sekretarką.	Marta je sekretářka.
Peter i Martha są przyjaciółmi.	Petr a Marta jsou přátelé.
Peter jest przyjacielem Marthy. / Peter jest chłopakiem Marthy.	Petr je Martin přítel.
Martha jest przyjaciółką Petera. / Marta jest dziewczyną Petera.	Marta je Petrova přítelkyně.

Znaki jako język

Aby porozumiewać się, ludzie wymyślili języki. Swój własny język mają również osoby niesłyszące lub niedosłyszące. Jest to język migowy, bazowy język wszystkich niesłyszących. Składa się z kombinowanych znaków. Dzięki temu jest językiem wizualnym, a więc "widocznym". Czy język znaków jest rozumiany we wszystkich krajach? Nie, również w znakach istnieją różne języki narodowe. Każdy kraj ma swój własny język migowy. Wpływa na niego cywilizacja kraju. Język bowiem rozwija się zawsze z kultury. Dotyczy to także języków nie mówionych. Istnieje jednak jeden międzynarodowy język migowy. Ale jego znaki są trochę bardziej skomplikowane. Mimo to podobny jest do krajowych języków. Wiele znaków jest ikonicznych. Zorientowane są na formę objektów, które reprezentują. Najbardziej rozpowszechnionym językiem migowym jest American Sign Language. Języki migowe są w pełni uznawane. Mają swoją własną gramatykę. Różni się ona jednak od gramatyki języka mówionego. Dlatego języka migowego nie można przetłumaczyć słowo w słowo. Są jednak tłumacze tego języka. Informacje przekładane są językiem migowym paralelnie. Oznacza to, że jeden znak może wyrażać całe zdanie. W języku migowym są także dialety. Regionalne odrębności mają własne znaki. I każdy język migowy ma swoją własną intonację i brzmienie. Również w przypadku znaków prawdą jest, że akcent zdradza nasze pochodzenie!