polski » kataloński | 18 [osiemnaście] | Sprzątanie domu

18 [divuit] Fer neteja

Dzisiaj jest sobota.	Avui és dissabte.
Dzisiaj mamy czas.	Avui tenim temps.
Dzisiaj sprzątamy mieszkanie.	Avui netegem l’apartament.
(Ja) Sprzątam łazienkę.	Jo netejo la cambra de bany.
Mój mąż myje samochód.	El meu marit renta el cotxe.
Dzieci czyszczą rowery.	Els nens netegen les bicicletes.
Babcia podlewa kwiaty.	L’àvia rega les flors.
Dzieci sprzątają pokój dziecięcy.	Els nens ordenen l’habitació dels nens.
Mój mąż robi porządek na swoim biurku.	El meu marit ordena el seu escriptori.
(Ja) Wkładam pranie do pralki.	(Jo) poso la roba a la rentadora.
(Ja) Wieszam pranie.	(Jo) estenc la roba.
(Ja) Prasuję pranie.	(Jo) planxo la roba.
Okna są brudne.	Les finestres estan brutes.
Podłoga jest brudna.	El terra està brut.
Naczynia są brudne.	La vaixella és bruta.
Kto umyje okna?	Qui neteja les finestres?
Kto odkurzy?	Qui passa l’aspiradora?
Kto pozmywa naczynia?	Qui renta la vaixella?

Język matczyny? Język ojczysty!

Od kogo uczyłeś się jako dziecko swojego języka? Na pewno odpowiesz: od mamy! Tak myśli większość ludzi na świecie. Pojęcie języka matczynego istnieje prawie we wszystkich krajach. Znają je zarówno Anglicy, jak i Chińczycy. Może dlatego, że matki spędzają więcej czasu z dziećmi. Nowe badania dochodzą jednak do innych wniosków. Pokazują, że nasz język to język naszych ojców. Naukowcy badali genom i języki narodów mieszanych. W tych krajach rodzice pochodzili z różnych kultur. Narody te powstały przed tysiącami lat. Przyczyną tego były duże ruchy migracyjne. Zespół cech dziedzicznych tych narodów został poddany analizie genetycznej. Następnie został porównany z językiem narodu. Większość narodów mówi językiem swoich męskich przodków. Oznacza to, że językiem kraju jest ten, który należy do chromosomu Y. Mężczyźni zabrali zatem swój język do obcych krajów. A tam kobiety przejęły nowy język mężczyzn. Ale również dzisiaj ojcowie mają jeszcze duży wpływ na nasz język. Małe dzieci przy uczeniu zorientowane są bowiem na język swoich ojców. Ojcowie rozmawiają o wiele mniej ze swoimi dziećmi. Męska składnia jest też prostsza od żeńskiej. Przez to język ojców jest bardziej odpowiedni dla dziecka. Nie przeciąża ich i jest łatwiejszy do nauki. Dlatego w mówieniu dzieci chętniej naśladują ojców niż mamy. Później jednak język dziecka kształtuje słownictwo matki. W ten sposób na nasz język ma wpływ zarówno mama, jak i tata. Musiałby się więc nazywać językiem rodzicielskim!