nynorsk » slovakisk | 52 [femtito / to og femti] | I butikken

52 [päťdesiatdva] V obchodnom dome

Skal vi gå til butikken?	Ideme do obchodného domu?
Eg må gjere nokre innkjøp.	Musím urobiť nejaké nákupy.
Eg vil handle mykje.	Chcem toho veľa nakúpiť.
Kvar er kontorsakene?	Kde sú kancelárske potreby?
Eg treng konvoluttar og brevpapir.	Potrebujem poštové obálky a papier.
Eg treng kulepennar og tusjar.	Potrebujem perá a zvýrazňovače.
Kvar er møblane?	Kde je nábytok?
Eg treng eit skåp og ein kommode.	Potrebujem skriňu a komodu.
Eg treng eit skrivebord og ei hylle.	Potrebujem písací stôl a policu.
Kvar er leikene?	Kde sú hračky?
Eg treng ei dokke og ein bamse.	Potrebujem bábiku a medvedíka.
Eg treng ein fotball og eit sjakkspel.	Potrebujem futbalovú loptu a šachy.
Kvar er verktøyet?	Kde je náradie?
Eg treng ein hamar og ei tong.	Potrebujem kladivo a kliešte.
Eg treng ein bor og ein skrutrekkar.	Potrebujem vrták a skrutkovač.
Kvar er smykka?	Kde sú šperky?
Eg treng eit halskjede og eit armband.	Potrebujem retiazku a náramok.
Eg treng ein ring og øyredobbar.	Potrebujem prsteň a náušnice.

Kven forstår kven?

Det er om lag 7 milliardar menneske i verda. Dei har alle eit språk. Uheldigvis er det ikkje alltid same språket. Så for å prate med folk frå andre nasjonar, må vi lære språk. Det er ofte særs slitsamt. Men det finst språk som liknar mykje på kvarandre. Språkbrukarane forstår kvarandre utan å meistre det andre språket. Dette fenomenet heiter gjensidig forståing. Vi skil mellom to variantar. Den fyrste varianten er munnleg gjensidig forståing. Her forstår språkbrukarane einannan, når dei snakkar. Likevel forstår dei ikkje den skriftlege forma av det andre språket. Det er fordi språka har ulike skriftformer. Eit døme på det er språka hindi og urdu. Skriftleg gjensidig forståing er den andre varianten. Her blir det andre språket forstått i skriftleg form. Men når språkbrukarane snakkar, forstår dei einannan dårleg. Grunnen til det er at dei har veldig ulik uttale. Nederlandsk og tysk er døme på det. Dei nærast skylde språka har båe variantane. Det tyder at dei er gjensidig forståelege både munnleg og skriftleg. Russisk og ukrainsk, eller thai og laotisk, er døme på det. Men det finst òg ei asymmetrisk for for gjensidig forståing. Det er tilfellet der språkbrukarane forstår kvarandre ulikt godt. Portugisarar forstår spanjolar betre enn spanjolar forstår portugisarar. Og austerrikarar forstår tyskarar betre enn andre vegen. I desse tilfella er uttalen eller dialekten eit hinder. Den som verkeleg vil ha gode samtaler, må lære noko nytt...