nynorsk » litauisk | 60 [seksti] | I banken

60 [šešiasdešimt] Banke

Eg vil opne ein konto.	Norėčiau atidaryti sąskaitą.
Her er passet mitt.	Štai mano pasas.
Og her er adressa mi.	Ir štai mano adresas.
Eg vil setje inn pengar på kontoen min.	Norėčiau įmokėti pinigų į savo sąskaitą.
Eg vil ta ut pengar frå kontoen min.	Norėčiau nusiimti pinigų iš savo sąskaitos.
Eg vil gjerne ha ei kontoutskrift.	Norėčiau gauti išrašą iš sąskaitos.
Eg vil løyse inn ein reisesjekk.	Norėčiau išpirkti kelionės čekius.
Kor mykje gebyr er det?	Kokie yra mokesčiai?
Kvar skal eg skrive under?	Kur man pasirašyti?
Eg ventar ei overføring frå Tyskland.	(Aš) laukiu pinigų pervedimo iš Vokietijos.
Her er kontonummeret mitt.	Štai mano sąskaitos numeris.
Er pengane komne fram?	Ar pinigai pervesti?
Eg vil gjerne veksle desse pengane.	(Aš) norėčiau išsikeisti šiuos pinigus.
Eg treng amerikanske dollar.	Man reikia Amerikos dolerių.
Kan eg få det i små setlar?	Prašom duoti man smulkiomis kupiūromis.
Finst det ein minibank her?	Ar čia yra bankomatas?
Kor mykje pengar kan eg ta ut?	Kiek pinigų galima pasiimti?
Kva kredittkort kan eg bruke?	Kokiomis kredito kortelėmis galima naudotis?

Den som vil snakke, må skrive!

Å lære framandspråk er ikkje alltid lett. Studentane synest ofte det er vanskeleg å snakke til å begynne med. Mange tør ikkje å seie setningar på det nye språket. Dei er redde for å gjere feil. For slike studentar kan det vere ei løysing å skrive. Fordi den som vil lære å snakke godt, bør skrive så mykje som mogleg! Skriving hjelper oss å venje oss til eit nytt språk. Det har fleire grunnar. Skriving fungerer annleis enn snakking. Det er ein meir kompleks prosess. Når vi skriv, brukar vi meir tid på å velje ord. Dermed arbeider hjernen hardare med det nye språket. Vi er òg meir avslappa når vi skriv. Det står ingen og ventar på eit svar. Slik mistar vi langsamt redsla for framandspråket. Vidare krev skrivinga at vi er kreative. Vi føler oss friare, og leikar meir med det nye språket. Skrivinga gjev oss òg meir tid enn å snakke språket. Og det støttar minnet vårt! Men den største fordelen er den upersonlege forma. Det tyder at vi kan sjå på resultatet av språket vårt. Vi ser alt klart for oss. Slik kan vi rette feila våre sjølve, og dermed lære. Kva du skriv på det nye språket, er i teorien uviktig. Det er berre viktig at du formulerer skriftlege setningar regelbunde. Viss du vil øve, kan du sjå etter ein brevven i utlandet. Ein gong burde du møte personen på ordentleg. Så vil du sjå at det er mykje lettare å prate!