nynorsk » fransk | 71 [syttiein] | ville noko 2

71 [soixante et onze] vouloir qc.

Kva vil de?	Qu’est ce que vous voulez ?
Vil de spele fotball?	Est-ce que vous voulez jouer au football ?
Vil de besøkje vener?	Est-ce que vous voulez rendre visite à des amis ?
ville	vouloir
Eg vil ikkje kome for seint.	Je ne veux pas arriver en retard.
Eg vil ikkje gå dit.	Je ne veux pas y aller.
Eg vil gå heim.	Je veux aller à la maison.
Eg vil bli heime.	Je veux rester à la maison.
Eg vil vere åleine.	Je veux être seul.
Vil du bli her?	Veux-tu rester ici ?
Vil du ete her?	Veux-tu manger ici ?
Vil du sove her?	Veux-tu dormir ici ?
Vil du køyre i morgon?	Voulez-vous partir demain ?
Vil du bli til i morgon?	Voulez-vous rester jusqu’à demain ?
Vil du betale rekninga i morgon?	Voulez-vous régler la note seulement demain ?
Vil de på diskotek?	Voulez-vous aller à la discothèque ?
Vil de på kino?	Voulez-vous aller au cinéma ?
Vil de på kafe?	Voulez-vous aller au café ?

Korleis hjernen lærer nye ord

Når vi lærer nye ord, lagrar hjernen vår nytt innhald. Læringa verkar rett nok berre ved konstant repetisjon. Kor godt hjernen vår lagrar ord, kjem an på fleire faktorar. Det viktigaste er at vi går gjennom ordforrådet med jamne mellomrom. Berre dei orda vi les eller skriv ofte, blir lagra. Du kan seie at desse orda blir arkivert som eit bilete. Dette prinsippet gjeld like mykje hjå aper. Aper kan lære å ‘lese’ ord dersom dei ser dei ofte nok. Sjølv om dei ikkje kan forstå orda, kjenner dei att forma. For å prate eit språk flytande, treng vi mange ord. Difor må ordforrådet vere godt organisert. Fordi minnet vårt fungerer som eit arkiv. For å finne eit ord snøgt, må minnet vite kvar det skal leite. Difor er det betre å lære ord i ein viss kontekst. Slik kan minnet vårt alltid finne den rette ‘mappa’. Men til og med det vi har lært godt, kan gå i gløymeboka. I slike tilfelle går kunnskapen frå det aktive til det passive lageret. Når vi gløymer, frigjer vi oss frå kunnskap vi ikkje treng. Det er slik hjernen lagar plass for nye og viktigare ting. Difor er det viktig at vi aktiverer kunnskapen vår med jamne mellomrom. Det som er i det passive lageret, er ikkje tapt for alltid. Når vi ser eit gløymt ord, hugsar vi det att. Det du har lært ein gong, lærer du snøggare andre gong. Den som vil utvide ordforrådet sitt, må utvide hobbyane sine òg. Fordi kvar einskild av oss har visse interesser. Difor er vi mest opptekne av dei same tinga. Men eit språk har mange ulike ordfelt. Så den som er interessert i politikk, burde òg lesa sportsartiklar no og då!