ახალგაზრდები ხანდაზმულებისგან განსხვავებულად სწავლობენ

ბავშვები ენას შედარებით სწრაფად სწავლობენ. მოზრდილებს, ჩვეულებრივ, მეტი დრო სჭირდებათ. მაგრამ ბავშვები არ სწავლობენ მოზრდილებზე უკეთ. ისინი უბრალოდ სხვანაირად სწავლობენ. ენების სწავლის დროს ტვინს ძალიან ბევრის გაკეთება უხდება. მას ბევრი რამის ერთდროულად სწავლა უწევს. როდესაც ადამიანი ენას სწავლობს, მხოლოდ ამ ენაზე ფიქრი საკმარისი არ არის. მან ასევე უნდა ისწავლოს, თუ როგორ თქვას ახალი სიტყვები. ამისათვის სამეტყველო ორგანოებმა ახალი მოძრაობა უნდა აითვისოს. ტვინმა ასევე უნდა ისწავლოს ახალ სიტუაციებზე რეაგირება. უცხო ენაზე კომუნიკაცია გამოწვევაა. თუმცა, მოზრდილები ენებს სიცოცხლის ყველა ეტაპზე განსხვავებულად სწავლობენ. 20 ან 30 წლის ასაკში ადამიანებს ჯერ კიდევ აქვთ სწავლის გარკვეული რეჟიმი. სკოლა და სწავლა შორეულ წარსულში ჯერ არ გადასულა. ამიტომ ტვინი კარგად არის ტრენირებული. ამის შედეგად მას უცხო ენების სწავლა ძალიან მაღალ დონეზე შეუძლია. ადამიანებს 40-დან 50 წლის ასაკამდე უკვე ძალიან ბევრი აქვთ ნასწავლი. მათი ტვინისთვის ეს გამოცდილება ძალიან სასარგებლოა. მას კარგად შეუძლია ახალი ინფორმაციის და ძველი ცოდნის კომბინირება. ამ ასაკში ის ყველაზე უკეთ სწავლობს ისეთ რამეს, რაც მისთვის უკვე ნაცნობია. მაგალითად, ენებს, რომლებიც ჰგავს სიცოცხლის განმავლობაში უფრო ადრე ნასწავლ ენებს. 60-70 წლის ასაკში ადამიანებს, ჩვეულებრივ, უამრავი დრო აქვთ. მათ ხშირად შეუძლიათ პრაქტიკულად მეცადინეობა. ეს განსაკუთრებით მნიშვნელოვანია ენების შემთხვევაში. ხანდაზმული ადამიანები განსაკუთრებით კარგად სწავლობენ, მაგალითად, უცხო ენებს. ადამიანს ნებისმიერ ასაკში შეუძლია კარგად ისწავლოს. მომწიფების პერიოდის შემდეგ ტვინს ჯერ კიდევ შეუძლია ახლი უჯრედების წარმოქმნა. და ის ამას სიამოვნებით აკეთებს.