فارسی » آلبانیایی | ‫88 [هشتاد و هشت]‬ | ‫زمان گذشته ی افعال معین 2‬

88 [tetёdhjetёetetё] E shkuara e foljeve modale 2

‫پسرم نمی‌خواست با عروسک بازی کند.‬	Djali im nuk donte tё luante me kukullёn.
‫دخترم نمی‌خواست فوتبال بازی کند.‬	Vajza ime nuk donte tё luante futboll.
‫همسرم نمی‌خواست با من شطرنج بازی کند.‬	Gruaja ime nuk donte tё luante shah me mua.
‫بچه‌هایم نمی‌خواستند به پیاده روی بروند.‬	Fёmijёt e mi nuk donin tё dilnin shёtitje.
‫آنها نمی‌خواستند اتاق را مرتب کنند.‬	Ata nuk donin tё rregullonin dhomёn.
‫آنها نمی‌خواستند به رختخواب بروند.‬	Ata nuk donin tё shkonin nё shtrat.
‫او (مرد) اجازه نداشت بستنی بخورد.‬	Nuk i lejohej tё hante akullore.
‫او (مرد) اجازه نداشت شکلات بخورد.‬	Nuk i lejohej tё hante çokollatё.
‫او (مرد) اجازه نداشت آب نبات بخورد.‬	Nuk i lejohej tё hante karamele.
‫من اجازه داشتم (برای خودم) آرزویی بکنم.‬	Mё lejohej ti dёshiroja vetes diçka.
‫من اجازه داشتم برای خودم لباس بخرم.‬	Mё lejohej tё blija njё fustan.
‫من اجازه داشتم یک شکلات مغزدار بردارم.‬	Mё lejohej tё merrja njё copё çokollatё.
‫اجازه داشتی در هواپیما سیگار بکشی؟‬	A tё lejohej tё pije duhan nё aeroplan?
‫اجازه داشتی در بیمارستان آبجو بنوشی؟‬	A tё lejohej tё pije birrё nё spital?
‫اجازه داشتی سگ را با خودت به هتل ببری؟‬	A tё lejohej tё merrje qenin me vete nё hotel?
‫بچه‌ها در تعطیلات اجازه داشتند مدت زیادی بیرون باشند.‬	Gjatё pushimeve fёmijёve u lejohej tё rrinin jashtё gjatё.
‫آنها اجازه داشتند مدت زیادی در حیاط بازی کنند.‬	Ju lejohej tё luanin gjatё nё oborr.
‫آنها اجازه داشتند مدت زیادی (تا دیروقت) بیدار باشند.‬	Ju lejohej tё rrinin zgjuar gjatë.

‫کودکان می توانند قواعد دستور زبان را یاد بگیرند‬

‫کودکان بسیار سریع رشد می کنند.‬ ‫و بسیار به سرعت هم یاد می گیرند!‬ ‫هنوز باید در مورد چگونگی یادگیری کودکان تحقیق شود.‬ ‫فرایند یادگیری به صورت خودکار انجام می شود.‬ ‫کودکان متوجّه یادگیری خود نمی شوند.‬ ‫با وجود این، هر روز توانائی بیشتری برای آموختن دارند.‬ ‫این موضوع در مورد زبان هم صادق است.‬ ‫در چند ماه اول زندگی، کودکان تنها می توانند گریه کنند.‬ ‫در عرض چند ماه می توانند چند کلمه صحبت کنند.‬ ‫سپس از این کلمات جمله ساخته می شود.‬ ‫نهایتا کودکان به زبان مادری خود صحبت می کنند.‬ ‫متاسفانه، این موضوع در مورد بزرگسالان صادق نیست.‬ ‫آنها برای یادگیری نیاز به کتاب و یا مواد دیگر دارند.‬ ‫فقط از ین راه می توانند قواعد دستور زبان را یاد بگیرند.‬ ‫امّا، کودکان، از چهار ماهگی دستور زبان می آموزند!‬ ‫محققین به کودکان آلمانی قواعد دستور زبان خارجی را آموختند.‬ ‫برای انجام این کار، آنها جملاات ایتالیایی را با صدای بلند برای کودکان خواندند.‬ ‫این جملات شامل ساختارهای نحوی خاص بودند.‬ ‫کودکان برای حدود 15 دقیقه به جملات صحیح گوش می دهند.‬ ‫پس از آن، جملات را دوباره برای کودکان خواندند.‬ ‫امّا، این بار، تعداد کمی از جملات نادرست بودند.‬ ‫در حالی که کودکان به این جملات گوش می دانند، امواج مغزی آنها اندازه گیریشد.‬ ‫به این ترتیب محقّقان توانستند تشخیص دهند که چگونه مغز به جملات واکنش نشان می دهد.‬ ‫و کودکان فعالیت های مختلفی را در واکنش به این جملات نشان دادند.‬ ‫اگرچه کودکان این مطالب را به تازگی آموخته بودند، اشتباهات را تشخیص دادند.‬ ‫به طور طبیعی، کودکان درک نمی کنند که چرا بعضی از جملات نادرست هستند.‬ ‫آنها خود را با الگوهای آوایی آشنا می سازند.‬ ‫اما این کار برای یادگیری یک زبان کافی است - حداقل برای کودکان ...‬