‫تاریخ زبانشناسی‬

‫انسان همواره مجذوب زبان بوده است.‬ ‫بنابراین تاریخ زبان شناسی بسیار طولانی است.‬ ‫زبان شناسی مطالعه نظام مند زبان است.‬ ‫حتی هزاران سال پیش مردم در باره زبان فکر می کردند.‬ ‫برای این کار، فرهنگ های مختلف سیستم های مختلفی را ایجاد کردند.‬ ‫در نتیجه، تعریف های مختلفی از زبان پدید آمد.‬ ‫زبانشناسی امروز بیش از هر چیز بر نظریه های باستانی استوار است.‬ ‫روش های بسیاری به ویژه در یونان ایجاد شده بود.‬ ‫قدیمی ترین اثر شناخته شده در مورد زبان مربوط به هند است.‬ ‫این اثر در 3،000 سال پیش توسّط ساکاتایانا که متخصبص دستور زبان بود نوشته شده است.‬ ‫در دوران باستان، فلاسفه ای مانند افلاطون نیز به تحقیق در مورد زبان پرداخته بودند.‬ ‫بعدها، نویسندگان رومنس نظریات آنها را توسعه دادند.‬ ‫اعراب هم، در قرن هشتم روش خود را ایجاد کردند.‬ ‫پس از آن، آثار آنها توصیف دقیق زبان عربی را نشان می دهد.‬ ‫در دوران مدرن، انسان بخصوص به دنبال تحقیق در مورد منشأ زبان بود.‬ ‫محقّقین به ویژه به تاریخ زبان علاقمند شدند.‬ ‫در قرن هیجدهم، مردم شروع به مقایسه زبان ها با یکدیگر کردند.‬ ‫آنها می خواستند بدانند که چگونه زبان ها ایجاد شده اند.‬ ‫بعدها آنها به زبان به عنوان یک سیستم متمرکز نگاه کردند.‬ ‫مرکز توجّه آنها سئوال در مورد چگونگی کار زبان بود.‬ ‫امروز، تعداد زیادی از مکاتب فکری در درون زبان شناسی وجود دارد.‬ ‫بسیاری از رشته های جدید بعد از دهه پنجاه بوجود آمده اند.‬ ‫این رشته ها در قسمت هائی به شدت متأثر از علوم دیگر بودند.‬ ‫نمونه های آن زبان شناسی روانی و یا ارتباطات بین فرهنگ هاست. ‬ ‫مکاتب فکری زبان شناسی جدیدتر بسیار تخصصی هستند.‬ ‫یک نمونه ازآن زبان شناسی فمینیستی است.‬ ‫بنابراین تاریخ زبانشناسی ادامه دارد...‬ ‫تا زمانی که زبان وجود دارد، انسان به آن می اندیشد!‬