беларуская » украінская | 79 [семдзесят дзевяць] | Прыметнікі 2

79 [сімдесят дев’ять] Прикметники 2

79 [simdesyat devʺyatʹ] Prykmetnyky 2

На мне сіняя сукенка.	На мені синє плаття.; Na meni synye plattya.
На мне чырвоная сукенка.	На мені червоне плаття.; Na meni chervone plattya.
На мне зялёная сукенка.	На мені зелене плаття.; Na meni zelene plattya.
Я купляю чорную сумку.	Я купую чорну сумку.; YA kupuyu chornu sumku.
Я купляю карычневую сумку.	Я купую коричневу сумку.; YA kupuyu korychnevu sumku.
Я купляю белую сумку.	Я купую білу сумку.; YA kupuyu bilu sumku.
Мне патрэбны новы аўтамабіль.	Мені потрібен новий автомобіль.; Meni potriben novyy̆ avtomobilʹ.
Мне патрэбны хуткі аўтамабіль.	Мені потрібен швидкий автомобіль.; Meni potriben shvydkyy̆ avtomobilʹ.
Мне патрэбны ўтульны аўтамабіль.	Мені потрібен зручний автомобіль.; Meni potriben zruchnyy̆ avtomobilʹ.
Там наверсе жыве старая жанчына.	Там нагорі живе стара жінка.; Tam nahori zhyve stara zhinka.
Там наверсе жыве тоўстая жанчына.	Там нагорі живе товста жінка.; Tam nahori zhyve tovsta zhinka.
Там унізе жыве цікаўная жанчына.	Там внизу живе допитлива жінка.; Tam vnyzu zhyve dopytlyva zhinka.
Нашы госці былі прыемныя людзі.	Наші гості були люб’язними людьми.; Nashi hosti buly lyub'yaznymy lyudʹmy.
Нашы госці былі ветлівыя людзі.	Наші гості були ввічливими людьми.; Nashi hosti buly vvichlyvymy lyudʹmy.
Нашы госці былі цікавыя людзі.	Наші гості були цікавими людьми.; Nashi hosti buly tsikavymy lyudʹmy.
У мяне мілыя дзеці.	Я маю милих дітей.; YA mayu mylykh ditey̆.
Але ў суседзяў нахабныя дзеці.	Але сусіди мають зухвалих дітей.; Ale susidy mayutʹ zukhvalykh ditey̆.
У Вас добрыя дзеці?	Ваші діти чемні?; Vashi dity chemni?

Як дзеці вучацца правільна размаўляць

Як толькі чалавек нараджаецца, ён пачынае мець зносіны з іншымі. Немаўляты крычаць, калі хочуць нешта сказаць. Праз некалькі месяцаў яны ўжо будуць здольныя гаварыць простыя словы. Прыкладна ў два гады яны змогуць складаць сказы з трох слоў. На тое, калі дзеці пачнуць размаўляць, нельга паўплываць. Але можна паўплываць на тое, як добра дзеці вучаць родную мову. Але для гэтага патрэбна звярнуць увагу на некаторыя рэчы. Перш за ўсё, важна, каб у дзіцёнка заўсёды была матывацыя. Ён павінны разумець, што нечага дасягае, калі размаўляе. Дзецям падабаецца ўсмешка, як станоўчы водзыў. Старэйшыя дзеці шукаюць дыялог з наваколлем. Яны арыентуюцца на мову людзей вакол іх. Таму ўзровень мовы бацькоў і выхавальнікаў вельмі важны. Таксама дзеці павінны ведаць, што мова вельмі каштоўная. Пры гэтым яна павінна заўсёды быць у радасць. Чытанне ўслых паказвае дзецям, якой яна можа быць захапляючай. Таксама бацькі павінны як мага больш займацца чымсці з дзіцёнкам. Калі дзіцёнак шмат чаго пазнае, ён хоча аб гэтым пагаварыць. Дзвюхмоўным дзецям патрэбны дакладныя правілы. Яны павінны ведаць, на якой мове з кім размаўляць. Гэтак іх мозг вучыцца адрозніваць абедзве мовы. Калі дзеці ідуць у школу, іх мова змяняецца. Яны вучаць новую гутарковую мову. Зараз важна, каб бацькі сачылі за тым, як размаўляе іх дзіцёнак. Даследаванні сведчаць аб тым, што першая мова назаўсёды пакідае адбітаку нашым мозгу. Тое, што мы вучым дзецьмі, суправаджае нас на працягу ўсяго жыцця. Калі дзіцёнак добра вывучыць родную мову, то ў будучыні ён ад гэтага толькі выйграе. Ён вучыць новыя рэчы хутчэй і лепей - не толькі замежныя мовы…