беларуская » эстонская | 57 [пяцьдзесят сем] | У доктара

57 [viiskümmend seitse] Arsti juures

Я запісаны / запісана на прыём да доктара.	Mul on aeg arsti juures.
Я запісаны / запісана на прыём на дзесятую гадзіну.	Mu aeg on kella kümneks.
Як Вас зваць?	Kuidas on teie nimi?
Калі ласка, пасядзіце ў прыёмнай.	Palun võtke ootetoas istet.
Доктар хутка прыйдзе.	Arst tuleb kohe.
Дзе Вы застрахаваныя?	Kus te kindlustatud olete?
Што я магу для Вас зрабіць?	Mis saan ma teie heaks teha?
У Вас што-небудзь баліць?	On teil valud?
Што ў Вас баліць?	Kus teil valutab?
У мяне бесперапынны боль у спіне.	Mul on pidevalt seljavalud.
У мяне частыя галаўныя болі.	Mul on tihti peavalud.
У мяне часам баліць жывот.	Mul on mõnikord kõhuvalud.
Раздзеньцеся, калі ласка, да пояса!	Võtke palun ülakeha paljaks!
Кладзіцеся, калі ласка, на кушэтку!	Heitke palun voodile!
Крывяны ціск у парадку.	Vererõhk on korras.
Я зраблю Вам укол.	Ma teen teile süsti.
Я дам Вам таблеткі.	Ma annan teile tablette.
Я выпішу Вам аптэчны рэцэпт.	Ma annan teile apteegi jaoks retsepti.

Пачуцці таксама размаўляюць на розных мовах!

У свеце існуе шмат розных моў. Універсальнай чалавечай мовы не існуе. А што наконт нашай мімікі? Ці з'яўляецца універсальнай мова эмоцый? Не, адрозненні ёсць і тут! Доўгі час лічылася, што людзі аднолькава выказваюць свае пачуцці. Мова мімікі лічылася ўніверсальна зразумелай. Дарвін лічыў, што пачуцці з'яўляюцца жыццёва неабходнымі для людзей. Таму іх павінны аднолькава разумець ва ўсіх культурах. Але вынікі новых даследаванняў іншыя. Яны сведчаць аб тым, што і ў мове пачуццяў ёсць адрозненні. Гэта значыць, што на нашую міміку ўплывае нашая культура. Таму людзі ва ўсім свеце паказваюць і інтэрпрэтуюць пачуцці па-рознаму. Вучоныя называюць шэсць першасных эмоцый. Гэта радасць, смутак, гнеў, агіда, страх і здзіўленне. Але міміка еўрапейцаў адрозніваецца ад мімікі азіятаў. Яны таксама счытваюць з аднолькавых выразаў розныя рэчы. Гэта было даказана рознымі эксперыментамі. Пры гэтым людзям паказвалі твары на камп'ютэры. Іх прасілі апісаць тое, што яны бачаць на тварах. Тое, што вынікі былі рознымі, тлумачыцца некалькімі прычынамі. У некаторых культурах пачуцці паказваюцца ярчэй, чым у іншых Таму інтэнсіўнасць мімікі не ўсюды ўспрымаецца аднолькава. Таксама людзі з розных культур звяртаюць увагу на розныя рэчы. Азіяты пры счытванні эмоцый канцэнтруюцца на вачах. А еўрапейцы і амерыканцы глядзяць на рот. Але адзін выраз твару ўспрымаецца правільна ва ўсіх культурах. Гэта мілая ўсмешка!