polski » litewski | 57 [pięćdziesiąt siedem] | U lekarza

57 [penkiasdešimt septyni] Pas gydytoją

Jestem umówiony do lekarza.	(Aš) esu užsirašęs / užsirašiusi pas gydytoją.
Mam wizytę o (godzinie) dziesiątej.	Aš užsirašęs / užsirašiusi 10 (dešimtai) valandai.
Jak się pan / pani nazywa?	Kaip / kokia jūsų pavardė?
Proszę usiąść w poczekalni.	Prašom palaukti laukiamajame.
Lekarz zaraz przyjdzie.	Gydytojas tuoj ateis.
Gdzie jest pan / pani ubezpieczony / ubezpieczona?	Kur jūs esate apsidraudęs / apsidraudusi?
Co mogę dla pana / pani zrobić?	Kuo jums galiu padėti?
Ma pan / pani bóle?	Ar jums skauda?
Gdzie boli?	Kur skauda?
Ciągle bolą mnie plecy.	Man visą laiką skauda nugarą.
Często boli mnie głowa.	Man dažnai skauda galvą.
Czasem boli mnie brzuch.	Man kartais skauda pilvą.
Proszę rozebrać się do połowy!	Prašom nusirengti / nusirenkite iki pusės!
Proszę położyć się na kozetce!	Prašom atsigulti / gulkitės ant kušetės!
Ciśnienie krwi jest w porządku.	Kraujo spaudimas normalus.
Dam panu / pani zastrzyk.	(Aš) suleisiu Jums vaistų.
Dam panu / pani tabletki.	(Aš) duosiu jums tablečių.
Dam panu / pani receptę do zrealizowania w aptece.	(Aš) išrašysiu jums vaistų receptą.

Uczucia też mówią różnymi językami!

Na świecie mówi się wieloma językami. Jeden uniwersalny ludzki język nie istnieje. Ale jak jest z naszą mimiką? Czy język emocji jest uniwersalny? Nie, również tutaj są różnice! Długo uważano, że wszyscy ludzie wyrażają uczucia jednakowo. Język mimiki był rozumiany jako uniwersalny. Charles Darwin twierdził, że uczucia są dla ludzi bardzo ważne. Dlatego muszą być we wszystkich kulturach rozumiane tak samo. Nowe badania dochodzą jednak do innego wniosku. Pokazują, że również w języku uczuć są różnice. Oznacza to, że na naszą mimikę wpływa nasza kultura. Dlatego ludzie na całym świecie uczucia okazują i interpretują inaczej. Naukowcy rozróżniają sześć pierwotnych emocji. Są to: radość, smutek, złość, obrzydzenie, strach i zaskoczenie. Europejczycy mają jednak inną mimikę niż Azjaci. Również czytają oni inne rzeczy zachowując takie same miny. Potwierdziły to różne eksperymenty. Osobom testowanym pokazano twarze na ekranie komputera. Mieli oni opisać, co wyczytali z twarzy. To, że wyniki się różniły, ma swoje powody. Mianowicie w niektórych kulturach uczucia okazywane są silniej niż w innych. Intensywność mimiki nie jest wszędzie tak samo odbierana. Ludzie z różnych kultur zwracają również uwagę na inne rzeczy. Azjaci koncentrują się przy czytaniu na oczach. Europejczycy i Amerykanie patrzą natomiast na usta. Jeden wyraz twarzy jest jednak rozumiany we wszystkich kulturach… Jest to miły uśmiech!