polski » hiszpański | 57 [pięćdziesiąt siedem] | U lekarza

57 [cincuenta y siete] En la consulta del doctor

Jestem umówiony do lekarza.	(Yo) tengo una cita con el doctor.
Mam wizytę o (godzinie) dziesiątej.	(Yo) tengo la cita a las diez (de la mañana).
Jak się pan / pani nazywa?	¿Cómo es su nombre?
Proszę usiąść w poczekalni.	Por favor tome asiento en la sala de espera.
Lekarz zaraz przyjdzie.	Ya viene el doctor.
Gdzie jest pan / pani ubezpieczony / ubezpieczona?	¿A qué compañía de seguros pertenece (usted)?
Co mogę dla pana / pani zrobić?	¿En qué lo / la puedo ayudar?
Ma pan / pani bóle?	¿Tiene algún dolor?
Gdzie boli?	¿En dónde le duele?
Ciągle bolą mnie plecy.	Siempre tengo dolor de espalda.
Często boli mnie głowa.	Tengo dolor de cabeza a menudo.
Czasem boli mnie brzuch.	A veces tengo dolor de estómago.
Proszę rozebrać się do połowy!	¡Por favor desabroche la parte superior!
Proszę położyć się na kozetce!	¡Por favor acuéstese en la camilla!
Ciśnienie krwi jest w porządku.	La presión arterial está en orden.
Dam panu / pani zastrzyk.	Le voy a prescribir una inyección.
Dam panu / pani tabletki.	Le prescribiré unas pastillas / tabletas (am.).
Dam panu / pani receptę do zrealizowania w aptece.	Le doy una receta médica para la farmacia.

Uczucia też mówią różnymi językami!

Na świecie mówi się wieloma językami. Jeden uniwersalny ludzki język nie istnieje. Ale jak jest z naszą mimiką? Czy język emocji jest uniwersalny? Nie, również tutaj są różnice! Długo uważano, że wszyscy ludzie wyrażają uczucia jednakowo. Język mimiki był rozumiany jako uniwersalny. Charles Darwin twierdził, że uczucia są dla ludzi bardzo ważne. Dlatego muszą być we wszystkich kulturach rozumiane tak samo. Nowe badania dochodzą jednak do innego wniosku. Pokazują, że również w języku uczuć są różnice. Oznacza to, że na naszą mimikę wpływa nasza kultura. Dlatego ludzie na całym świecie uczucia okazują i interpretują inaczej. Naukowcy rozróżniają sześć pierwotnych emocji. Są to: radość, smutek, złość, obrzydzenie, strach i zaskoczenie. Europejczycy mają jednak inną mimikę niż Azjaci. Również czytają oni inne rzeczy zachowując takie same miny. Potwierdziły to różne eksperymenty. Osobom testowanym pokazano twarze na ekranie komputera. Mieli oni opisać, co wyczytali z twarzy. To, że wyniki się różniły, ma swoje powody. Mianowicie w niektórych kulturach uczucia okazywane są silniej niż w innych. Intensywność mimiki nie jest wszędzie tak samo odbierana. Ludzie z różnych kultur zwracają również uwagę na inne rzeczy. Azjaci koncentrują się przy czytaniu na oczach. Europejczycy i Amerykanie patrzą natomiast na usta. Jeden wyraz twarzy jest jednak rozumiany we wszystkich kulturach… Jest to miły uśmiech!