polski » niemiecki | 86 [osiemdziesiąt sześć] | Pytania – przeszłość 2

86 [sechsundachtzig] Fragen – Vergangenheit 2

Który krawat nosiłeś / nosiłaś?	Welche Krawatte hast du getragen?
Które auto kupiłeś / kupiłaś?	Welches Auto hast du gekauft?
Którą gazetę zaprenumerowałeś / zaprenumerowałaś?	Welche Zeitung hast du abonniert?
Kogo pan widział / pani widziała?	Wen haben Sie gesehen?
Kogo pan spotkał / pani spotkała?	Wen haben Sie getroffen?
Kogo pan rozpoznał / pani rozpoznała?	Wen haben Sie erkannt?
Kiedy pan wstał / pani wstała?	Wann sind Sie aufgestanden?
Kiedy pan zaczął / pani zaczęła?	Wann haben Sie begonnen?
Kiedy pan skończył / pani skończyła?	Wann haben Sie aufgehört?
Dlaczego się pan obudził / pani obudziła?	Warum sind Sie aufgewacht?
Dlaczego został pan nauczycielem?	Warum sind Sie Lehrer geworden?
Dlaczego wziął pan / wzięła pani taksówkę?	Warum haben Sie ein Taxi genommen?
Skąd pan przyjechał / pani przyjechała?	Woher sind Sie gekommen?
Dokąd pan poszedł / pani poszła?	Wohin sind Sie gegangen?
Gdzie pan był / pani była?	Wo sind Sie gewesen?
Komu pomagałeś / pomagałaś?	Wem hast du geholfen?
Do kogo pisałeś / pisałaś?	Wem hast du geschrieben?
Komu odpowiadałeś / odpowiadałaś?	Wem hast du geantwortet?

Wskazówki na zapominanie

Uczenie się nie jest zawsze proste. Również wtedy, gdy jest dobrą zabawą, może być męczące. Kiedy jednak nauczymy się czegoś, cieszymy się. Jesteśmy dumni z siebie i swoich postępów. Niestety, to czego się nauczymy, możemy znów szybko zapomnieć. Problem ten dotyczy szczególnie języków. Większość z nas uczy się w szkole jednego lub kilku języków. Po zakończeniu szkoły wiedza ta często ginie. Prawie w ogóle nie używamy języka. Na co dzień dominuje zwykle nasz język ojczysty. Wiele języków obcych używa się jeszcze tylko podczas urlopu. Kiedy wiedza nie jest regularnie aktywowana, zanika. Nasz mózg potrzebuje treningu. Można by powiedzieć, że funkcjonuje jak mięsień. Mięsień ten musi być w ruchu, inaczej będzie słabnąć. Są jednak sposoby zapobiegania zapominaniu. Najważniejszym z nich jest ciągłe stosowanie wyucznej wiedzy. Mogą w tym pomóc stałe rytuały. Na różne dni tygodnia można zaplanować mały program. W poniedziałek będziemy czytać na przykład książkę w języku obcym. W środę słuchać zagranicznej audycji radiowej. W piątek będziemy pisać pamiętnik w języku obcym. W ten sposób występuje na przemian czytanie, słuchanie i pisanie. Dzięki temu wiedza aktywowana jest różnymi metodami. Wszystkie te ćwiczenia nie muszą trwać długo, wystarczy pół godziny. Ważne jest jednak, by ćwiczyć regularnie! Badania pokazują, że raz wyuczona wiedza zostaje w mózgu przez kilkadziesiąt lat. Trzeba ją tylko wyjąć z szuflady...