ქართული » სლოვაკური | 53 [ორმოცდაცამეტი] | მაღაზიები

53 [päťdesiattri] Obchody

ჩვენ სპორტულ მაღაზიას ვეძებთ.	Hľadáme obchod so športovými potrebami.
ჩვენ ხორცის მაღაზიას ვეძებთ.	Hľadáme mäsiarstvo.
ჩვენ აფთიაქს ვეძებთ.	Hľadáme lekáreň.
ჩვენ ფეხბურთის ბურთის ყიდვა გვინდა.	Chceli by sme totiž kúpiť futbalovú loptu.
ჩვენ სალიამის ყიდვა გვინდა.	Chceli by sme totiž kúpiť salámu.
ჩვენ წამლების ყიდვა გვინდა.	Chceli by sme totiž kúpiť lieky.
ჩვენ სპორტულ მაღაზიას ვეძებთ, ფეხბურთის ბურთი რომ ვიყიდოთ.	Hľadáme obchod so športovými potrebami, aby sme kúpili futbalovú loptu.
ჩვენ ხორცის მაღაზიას ვეძებთ, სალიამი რომ ვიყიდოთ. .	Hľadáme mäsiarstvo, aby sme kúpili salámu.
ჩვენ აფთიაქს ვეძებთ, წამლები რომ ვიყიდოთ.	Hľadáme lekáreň, aby sme kúpili lieky.
ოქრომჭედელს ვეძებ.	Hľadám klenotníctvo.
ფოტოატელიეს ვეძებ.	Hľadám foto predajňu.
საკონდიტროს ვეძებ.	Hľadám cukráreň.
ბეჭდის ყიდვას ვაპირებ.	Chcem totiž kúpiť prsteň.
ფილმის ყიდვას ვაპირებ.	Chcem totiž kúpiť film.
ტორტის ყიდვას ვაპირებ.	Chcem totiž kúpiť tortu.
იუველირს ვეძებ, ბეჭედი რომ ვიყიდო.	Hľadám klenotníka, aby som kúpil prsteň.
ფოტოატელიეს ვეძებ, ფირი რომ ვიყიდო .	Hľadám foto predajňu, aby som kúpil film.
საკონდიტროს ვეძებ, ტორტი რომ ვიყიდო.	Hľadám cukráreň, aby som kúpil tortu.

მეხსიერება ლაპარაკს საჭიროებს

ადამიანების უმრავლესობას ახსოვს მათ მიერ სკოლაში გატარებული პირველი დღე. თუმცა, წინა პერიოდს ვეღარ იხსენებენ. ჩვენი ცხოვრების პირველი წლები თითქმის აღარ გვახსოვს. რატომ არის ასე? რატომ არ გვახსოვს ის, რაც ბავშვობაში გადაგვხდა თავს? მიზეზი ჩვენს განვითარებაშია. მეტყველება და მეხსიერება დაახლოებით ერთსა და იმავე დროს ვითარდება. და რაღაცის დასამახსოვრებლად ადამიანს სჭირდება მეტყველება. ანუ, იმისთვის, რაც მის თავს ხდება სიტყვები უნდა ჰქონდეს. მეცნიერებმა ბავშვებში უამრავი ტესტი ჩატარეს. ამ პროცესში მათ საინტერესო აღმოჩენა გააკეთეს. როგორც კი ბავშვები ლაპარაკს სწავლობენ, ისინი ივიწყებენ ყველაფერს, რაც მანამდე მოხდა. ასე რომ, ლაპარაკის დაწყება ასევე მეხსიერების დასაწყისია. ბავშვები ძალიან ბევრს სწავლობენ მათ სიცოცხლის პირველი სამი წლის განმავლობაში. ისინი ყოველდღიურად იღებენ ახალ გამოცდილებას. ამ ასაკში მათ ასევე ძალიან საინტერესო გამოცდილება აქვთ მიღებული. მიუხედავად ამისა, ყველაფერი იკარგება. ფსიქოლოგები ამ ფაქტს ბავშვთა ამნეზიას უწოდებენ. ბავშვებს მეხსიერებაში რჩებათ მხოლოდ ის, რის დასახელებაც შეუძლიათ. ავტობიოგრაფიული მეხსიერება ინახავს პირად გამოცდილებას. ის ჟურნალივით ფუნქციონირებს. მასში იწერება ყველაფერი, რაც მნიშვნელოვანია ჩვენს ცხოვრებაში. ამ გზით ავტობიოგრაფიული მეხსიერება ახდენს ჩვენი პიროვნების ფორმირებას. მაგრამ მისი განვითარება დამოკიდებულია მშობლიური ენის შესწავლაზე. და ჩვენი მეხსიერების გააქტიურება მხოლოდ ჩვენი მეტყველებით შეგვიძლია. ბავშვობაში ნასწავლი, რა თქმა უნდა, მართლა არ იკარგება. ის სადღაც ჩვენი გონების სიღრმეში ინახება. უბრალოდ, მისი იქედან ‘ამოღება’ უკვე აღარ შეგვიძლია...- დასანანია, არა?