فارسی » روسی | ‫58 [پنجاه و هشت]‬ | ‫اعضای بدن‬

58 [пятьдесят восемь] Части тела

58 [pyatʹdesyat vosemʹ] Chasti tela

‫من یک مرد می‌کشم.‬	Я рисую мужчину.; Ya risuyu muzhchinu.
‫اول سر‬	Сначала голову.; Snachala golovu.
‫این مرد یک کلاه بر سر دارد.‬	Мужчина носит шляпу.; Muzhchina nosit shlyapu.
‫موها را نمی‌بینید.‬	Волос не видно.; Volos ne vidno.
‫گوشها را هم نمی‌بینید.‬	Ушей тоже не видно.; Ushey tozhe ne vidno.
‫کمر را هم نمی‌بینید.‬	Спину тоже не видно.; Spinu tozhe ne vidno.
‫من چشم ها و دهان را می‌کشم.‬	Я рисую глаза и рот.; Ya risuyu glaza i rot.
‫آن مرد می‌رقصد و می‌خندد.‬	Мужчина танцует и смеётся.; Muzhchina tantsuyet i smeyëtsya.
‫آن مرد بینی درازی دارد.‬	У мужчины длинный нос.; U muzhchiny dlinnyy nos.
‫او یک عصا در دستهایش دارد.‬	В руках он несёт тросточку.; V rukakh on nesët trostochku.
‫او یک شال گردن هم دور گردنش دارد.‬	Вокруг шеи он носит ещё и шарф.; Vokrug shei on nosit yeshchë i sharf.
‫زمستان است و هوا سرد است.‬	Сейчас зима и холодно.; Seychas zima i kholodno.
‫بازوها قوی هستند.‬	Руки сильные.; Ruki silʹnyye.
‫پاها هم قوی هستند.‬	Ноги тоже сильные.; Nogi tozhe silʹnyye.
‫این مرد از برف درست شده است.‬	Мужчина сделан из снега.; Muzhchina sdelan iz snega.
‫او شلوار یا پالتو نپوشیده است.‬	На нём нет ни брюк ни пальто.; Na nëm net ni bryuk ni palʹto.
‫اما سردش نیست (نمی‌لرزد).‬	Но мужчине не холодно.; No muzhchine ne kholodno.
‫او یک آدم برفی است.‬	Это снеговик.; Eto snegovik.

‫آیا یک دستور زبان جهانی وجود دارد؟‬

‫هنگامی که یک زبان را یاد می گیریم، دستور زبان آن را هم می آموزیم.‬ ‫امّا، وقتی که کودکان زبان مادری خود را می آموزند، این کار به طور خودکار اتّفاق می افتد.‬ ‫آنها متوجّه نیستند که مغزشان در حال یادگیری قواعد مختلف است.‬ ‫با وجود این، انها زبان مادری خود را از ابتدا به درستی می آموزند.‬ ‫با توجه به این که زبان های بسیاری وجود دارند، دستور زبان های گوناگونی هموجود دارد.‬ ‫امّا، آیا یک دستور زبان جهانی هم وجود دارد؟‬ ‫دانشمندان مدتهاست که در حال مطالعه بر روی این موضوع هستند.‬ ‫مطالعات جدید می توانند به این پرسش پاسخ دهند.‬ ‫زیرا محقّقان مغز به کشف جالبی نائل شده اند.‬ ‫آنها از افراد تحت آزمایش خواسته اند تا قواعد دستور زبان را مطالعه کنند.‬ ‫این افراد دانش آموزان مدارس زبان بودند.‬ ‫آنها در رشته زبان ژاپنی یا ایتالیایی تحصیل می کردند.‬ ‫نیمی از قواعد دستور زبان کاملا ساختگی بود.‬ ‫امّا، افراد مورد آزمایش از آن اطلاع نداشتند.‬ ‫پس از پایان مطالعه، جملاتی در اختیار دانش آموزان قرار گرفت.‬ ‫آنها می بایست درستی یا نادرستی جملات را ارزیابی کنند.‬ ‫زمانی که آنها بر روی این جملات کار می کردند، مغزشان مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت.‬ ‫بدین معنی که، محقّقان فعّالیت مغز آنها را اندازه گیری می کردند.‬ ‫به این ترتیب آنها توانستند چگونگی واکنش مغز به جملات را بررسی کنند.‬ ‫و به نظر می رسد که مغز ما، دستور زبان را می شناسد!‬ ‫در هنگام سخن گفتن، مناطق خاصی از مغز فعّال هستند.‬ ‫مرکز بروکا یکی از آنها است.‬ ‫این مرکز در سمت چپ مغز واقع شده است.‬ ‫هنگامی که دانش آموزان با قواعد دستور زبان واقعی مواجه شدند، این قسمت بسیار فعاّل بود.‬ ‫از سوی دیگر، هنگام روبرو شدن با قوانین ساختگی، این فعّالیت ها به طور قابل ملاحظه ای کاهش یافت.‬ ‫پس می توان نتیجه گرفت که تمام سیستم های دستور زبان بر یک اساس قرار دارند.‬ ‫و همه آنها باید این اصول را دنبال کنند.‬ ‫و این اصول در ما ذاتی خواهد بود ...‬