‫زبان های سریع، زبان کند‬

‫بیش از شش هزار زبان در سراسر جهان وجود دارد.‬ ‫اما همه آن ها یک کار را انجام می دهند.‬ ‫و آن کمک به تبادل اطلاعات است.‬ ‫و این عمل به شیوه های مختلف در هر زبان انجام می شود.‬ ‫زیر هر زبان بر اساس قواعد خود عمل می کند.‬ ‫سرعت زبان ها هم با یکدیگر متفاوت هستند.‬ ‫زبان شناسان آن را در مطالعات مختلف ثابت کرده اند.‬ ‫برای این منظور، متون کوتاهی به چندین زبان ترجمه شده است.‬ ‫سپس این متون با صدای بلند توسّط افراد بومی خوانده شده است.‬ ‫نتیجه روشن بود.‬ ‫زبان های ژاپنی و اسپانیایی سریع ترین زبان ها هستند.‬ ‫در این زبان ها، تقریبا هشت هجا در ثانیه گفته می شود.‬ ‫چینی ها به طور قابل توجّهی کندتر صحبت می کنند.‬ ‫آنها در هر ثانیه فقط پنج هجا صحبت می کنند.‬ ‫سرعت هر زبان بستگی به پیچیدگی هجای آن دارد.‬ ‫هرچه هجا پیچیده تر باشند، صحبت کردن بیشتر طول می کشد.‬ ‫برای مثال، آلمانی سه صدا در یک هجا دارد.‬ ‫بنابراین صحبت آن نسبتا آرام است.‬ ‫به هر حال، سرعت زیاد در صحبت کردن به این معنا نیست که، اطلاعات زیادی مبادله می شود.‬ ‫کاملا بر عکس!‬ ‫در هجاهائی که به سرعت ادا می شوند فقط اطلاعات کمی وجود دارد.‬ ‫با وجودی که ژاپنی ها سریع صحبت می کنند، اطلاعات کمی را منتقل می کنند.‬ ‫از سوی دیگر، چینی "آهسته" با کلمات کمتر مطالب بیشتری را ادا می کند. ‬ ‫هجا های انگلیسی نیز حاوی مقدار زیادی از اطلاعات هستند.‬ ‫جالب این است: زبان ها مورد مطالعه همگی به یک اندازه کارآمد هستند.‬ ‫این بدان معناست که کسی که کند تر صحبت می کند، مطلب بیشتری را ادا می کند.‬ ‫و کسی که تندتر صحبت می کند، نیاز به کلمات بیشتری دارد.‬ ‫در پایان، همه در یک زمان به هدف می رسند.‬