беларуская » польская | 59 [пяцьдзесят дзевяць] | У паштовым аддзяленні

59 [pięćdziesiąt dziewięć] W urzędzie pocztowym

Дзе знаходзіцца бліжэйшае аддзяленне пошты?	Gdzie jest najbliższy urząd pocztowy?
Ці далёка да бліжэйшага аддзялення пошты?	Czy do najbliższego urzędu pocztowego jest daleko?
Дзе знаходзіцца бліжэйшая паштовая скрыня?	Gdzie jest najbliższa skrzynka na listy?
Мне патрэбныя некалькі паштовых марак.	Potrzebuję kilka znaczków.
Для паштоўкі і ліста.	Na kartkę i na list.
Колькі каштуе перасылка ў Амерыку?	Ile kosztuje przesyłka do Ameryki?
Колькі важыць пасылка?	Ile waży ta paczka?
Ці магу я адправіць яе авіяпоштай?	Czy mogę wysłać to pocztą lotniczą?
Як доўга яна будзе ісці?	Jak długo będzie to szło?
Дзе я магу патэлефанаваць?	Skąd można zadzwonić?
Дзе знаходзіцца бліжэйшая тэлефонная будка?	Gdzie jest najbliższa budka telefoniczna?
У Вас ёсць тэлефонныя карткі?	Ma pan / pani karty telefoniczne?
У Вас ёсць тэлефонны даведнік?	Ma pan / pani książkę telefoniczną?
Ці ведаеце Вы код Аўстрыі?	Czy zna pan / pani numer kierunkowy do Austrii?
Хвілінку, я пагляджу.	Chwileczkę, sprawdzę.
Лінія ўвесь час занятая.	Linia jest ciągle zajęta.
Які нумар Вы набралі?	Jaki numer pan wybrał / pani wybrała?
Трэба спачатку набраць нуль!	Musi pan / pani najpierw wybrać zero!

Родная мова заўсёды застаецца самай важнай

Нашая родная мова - гэта самая першая мова, якую мы вывучаем. Гэта адбываецца аўтаматычна, г.зн. мы гэтага не заўважваем. Большасць людзей маюць толькі адну родную мову. Усе іншыя мовы вывучаюцца імі, як замежныя. Канешне, ёсць і такія людзі, якія растуць з некалькімі мовамі. Але яны размаўляюць на гэтых мовах неаднолькава добра. Часта мовы яшчэ і ўжываюцца па-рознаму. Напрыклад, на адной мове размаўляюць на працы. А на другой - дома. Наколькі добра мы размаўляем на пэўнай мове, залежыць ад раду фактараў. Калі мы вывучаем яе, будучы маленькімі дзецьмі, мы часцей за ўсё ведаем яевельмі добра. Наш моўны цэнтр працуе эфектыўней за ўсё ў дзяцінстве. Важна таксама і тое, як часта мы размаўляем на мове. Чым часцей мы яе выкарыстоўваем, тым лепш мы на ёй размаўляем. Але даследчыкі лічаць, што нельга ведаць дзве мовы аднолькава добра. Адна мова заўжды з'яўляецца больш важнай. Здаецца, што і эксперыменты сцвярждаюць гэтую гіпотэзу. У адным з іх даследавалі розных людзей. Частка даследуемых вельмі добра размаўляла на дзвюх мовах. Кітайская з'яўлялася ў іх роднай, а англійская - другой мовай. Іншая частка размаўляла толькі на англійскай мове, якая была для іх роднай. Даследуемыя павінны былі выконваць простыя заданні на англійскай мове. Пры гэтым вымяралася актыўнасць іх мозгу. І ў мозгу даследуемых выявіліся адрозненні! У шматмоўных даследуемых адзін участак мозгу быў асабліва актыўным. У аднамоўных, насупраць, не было выяўлена актыўнасці ў гэтым участку. Абедзве групы выконвалі заданні аднолькава хутка і добра. Тым не менш, кітайцы яшчэ і перакладалі ўсё на сваю родную мову...