Türkçe » Hırvatça | 18 [on sekiz] | Ev temizliği

18 [osamnaest] Čišćenje kuće

Bugün Cumartesi.	Danas je subota.
Bugün vaktimiz var.	Danas imamo vremena.
Bugün evi temizleyeceğiz.	Danas čistimo stan.
Ben banyoyu temizliyorum.	Ja čistim kupaonicu.
Kocam arabayı yıkıyor.	Moj muž pere auto.
Çocuklar bisikletleri temizliyor.	Djeca čiste bicikle.
Büyükanne çiçekleri suluyor.	Baka zalijeva cvijeće.
Çocuklar çocuk odasını topluyor.	Djeca pospremaju dječju sobu.
Kocam çalışma masasını topluyor.	Moj muž posprema svoj pisaći stol.
Ben çamaşırları çamaşır makinesine dolduruyorum.	Stavljam rublje u perilicu.
Çamaşırları asıyorum.	Vješam rublje.
Çamaşırları ütülüyorum.	Glačam rublje.
Camlar kirli.	Prozori su prljavi.
Yerler kirli.	Pod je prljav.
Mutfak takımı kirli.	Posuđe je prljavo.
Camları kim temizliyor?	Tko čisti prozore?
Kim süpürüyor?	Tko usisava prašinu?
Tabakları kim yıkıyor?	Tko pere suđe?

Anadil? Babadil?

Dilinizi çocukken kimden öğrendiniz? Şu an kesin annemden diyorsunuzdur. Bunu dünyadaki insanların çoğu böyle düşünürler. Anadil kelimesi tüm ülkelerde tanınan bir kelimedir. Hem İngilizler hem de Çinliler o kelimeyi tanır. Belki de anneler çocukları ile daha fazla vakit geçirdikleri için bu böyle bilinir. Yalnız yeni araştırmalar farklı sonuçlar elde etmektedirler. Bu araştırmalara göre dilimiz genelde babamızın dili olduğunu göstermektedir. Araştırmacılar değişik halkların genetik ve dillerini araştırdılar. Bu tür halklarda ebeveynler farklı kültürlerden oluşmaktadırlar. Bu halklar binlerce yıl önce oluşmuşlardır. Bunun sebebi büyük göç hareketliliği olmuştur. Bu karışık halkların genleri genetik olarak incelenmiş ve daha sonra halkın dili ile karşılaştırılmıştır. Çoğu ırkın, erkek atalarının dilini konuştukları görülmektedir. Buna göre, ulusal dil Y- kromozomuna aittir. Yani erkeler dillerini farklı ülkelere taşımışlardır. Ve oradaki bayanlar eşlerinin dilini teslim almışlardır. Ama günümüzde de babaların dilimize büyük etkileri var. Çünkü bebekler dili öğrenirken babalarını örnek alırlar. Babalar çocukları ile daha az konuşurlar. Erkeğin cümle yapısı da bayanlara göre daha basittir. Bundan dolayı babanın dili bebekler için daha uygundur. Böylece zorlanmadan daha kolay öğrenme sağlar bebekler. Tam bu sebepten dolayı çocuklar konuşurken anneden ziyade babayı taklit etmeyi tercih ederler. Yalnız ileride çocuğun kelime hazinesi anneden etkilenmektedir. Sonuç itibarı ile hem anne hem de baba dilimizi etkilemektedirler. O yüzden bunun adı ebeveyn dili olmalıdır!