فارسی » اسپانیائی | ‫88 [هشتاد و هشت]‬ | ‫زمان گذشته ی افعال معین 2‬

88 [ochenta y ocho] Pretérito 2

‫پسرم نمی‌خواست با عروسک بازی کند.‬	Mi hijo no quería jugar con la muñeca.
‫دخترم نمی‌خواست فوتبال بازی کند.‬	Mi hija no quería jugar al fútbol.
‫همسرم نمی‌خواست با من شطرنج بازی کند.‬	Mi esposa no quería jugar conmigo al ajedrez.
‫بچه‌هایم نمی‌خواستند به پیاده روی بروند.‬	Mis hijos no querían dar un paseo.
‫آنها نمی‌خواستند اتاق را مرتب کنند.‬	No querían ordenar la habitación.
‫آنها نمی‌خواستند به رختخواب بروند.‬	No querían irse a cama.
‫او (مرد) اجازه نداشت بستنی بخورد.‬	Él no podía / debía comer helados.
‫او (مرد) اجازه نداشت شکلات بخورد.‬	No podía / debía comer chocolate.
‫او (مرد) اجازه نداشت آب نبات بخورد.‬	No podía / debía comer caramelos.
‫من اجازه داشتم (برای خودم) آرزویی بکنم.‬	Pude pedir un deseo.
‫من اجازه داشتم برای خودم لباس بخرم.‬	Pude comprar un vestido.
‫من اجازه داشتم یک شکلات مغزدار بردارم.‬	Pude coger un bombón.
‫اجازه داشتی در هواپیما سیگار بکشی؟‬	¿Pudiste fumar en el avión?
‫اجازه داشتی در بیمارستان آبجو بنوشی؟‬	¿Pudiste beber cerveza en el hospital?
‫اجازه داشتی سگ را با خودت به هتل ببری؟‬	¿Pudiste llevar al perro contigo al hotel?
‫بچه‌ها در تعطیلات اجازه داشتند مدت زیادی بیرون باشند.‬	Durante las vacaciones los niños podían estar afuera hasta tarde.
‫آنها اجازه داشتند مدت زیادی در حیاط بازی کنند.‬	Ellos / ellas podían jugar durante mucho rato en el patio.
‫آنها اجازه داشتند مدت زیادی (تا دیروقت) بیدار باشند.‬	Ellos / ellas podían acostarse tarde.

‫کودکان می توانند قواعد دستور زبان را یاد بگیرند‬

‫کودکان بسیار سریع رشد می کنند.‬ ‫و بسیار به سرعت هم یاد می گیرند!‬ ‫هنوز باید در مورد چگونگی یادگیری کودکان تحقیق شود.‬ ‫فرایند یادگیری به صورت خودکار انجام می شود.‬ ‫کودکان متوجّه یادگیری خود نمی شوند.‬ ‫با وجود این، هر روز توانائی بیشتری برای آموختن دارند.‬ ‫این موضوع در مورد زبان هم صادق است.‬ ‫در چند ماه اول زندگی، کودکان تنها می توانند گریه کنند.‬ ‫در عرض چند ماه می توانند چند کلمه صحبت کنند.‬ ‫سپس از این کلمات جمله ساخته می شود.‬ ‫نهایتا کودکان به زبان مادری خود صحبت می کنند.‬ ‫متاسفانه، این موضوع در مورد بزرگسالان صادق نیست.‬ ‫آنها برای یادگیری نیاز به کتاب و یا مواد دیگر دارند.‬ ‫فقط از ین راه می توانند قواعد دستور زبان را یاد بگیرند.‬ ‫امّا، کودکان، از چهار ماهگی دستور زبان می آموزند!‬ ‫محققین به کودکان آلمانی قواعد دستور زبان خارجی را آموختند.‬ ‫برای انجام این کار، آنها جملاات ایتالیایی را با صدای بلند برای کودکان خواندند.‬ ‫این جملات شامل ساختارهای نحوی خاص بودند.‬ ‫کودکان برای حدود 15 دقیقه به جملات صحیح گوش می دهند.‬ ‫پس از آن، جملات را دوباره برای کودکان خواندند.‬ ‫امّا، این بار، تعداد کمی از جملات نادرست بودند.‬ ‫در حالی که کودکان به این جملات گوش می دانند، امواج مغزی آنها اندازه گیریشد.‬ ‫به این ترتیب محقّقان توانستند تشخیص دهند که چگونه مغز به جملات واکنش نشان می دهد.‬ ‫و کودکان فعالیت های مختلفی را در واکنش به این جملات نشان دادند.‬ ‫اگرچه کودکان این مطالب را به تازگی آموخته بودند، اشتباهات را تشخیص دادند.‬ ‫به طور طبیعی، کودکان درک نمی کنند که چرا بعضی از جملات نادرست هستند.‬ ‫آنها خود را با الگوهای آوایی آشنا می سازند.‬ ‫اما این کار برای یادگیری یک زبان کافی است - حداقل برای کودکان ...‬