беларуская » польская | 24 [дваццаць чатыры] | Дамоўленасць

24 [dwadzieścia cztery] Umówione spotkanie

Ты спазніўся на аўтобус?	Spóźniłeś / Spóźniłaś się na autobus?
Я чакаў / чакала цябе паўгадзіны.	Czekałem / Czekałam na ciebie pół godziny.
У цябе няма з сабой мабільнага тэлефона?	Nie masz przy sobie komórki?
Калі ласка, у наступны раз не спазняйся!	Następnym razem bądź punktualnie!
Наступным разам едзь на таксі!	Następnym razem weź taksówkę!
Наступным разам вазьмі парасон!	Następnym razem weź parasol!
Заўтра у мяне няма працы.	Jutro mam wolne.
Давай сустрэнемся заўтра.	Możemy się jutro spotkać?
На жаль, я заўтра не магу.	Przykro mi, jutro nie mogę.
У цябе ўжо ёсць планы на гэтыя выхадныя?	Masz jakieś plany na weekend?
Ці ты ўжо з кімсьці дамовіўся?	A może jesteś już umówiony / umówiona?
Я прапаную сустрэцца на выхадных.	Proponuję, żebyśmy się spotkali w weekend.
Давай зладзім пікнік.	Urządzimy piknik?
Давай паедзем на пляж!	Pojedziemy na plażę?
Давай паедзем у горы!	Pojedziemy w góry?
Я заеду па цябе ў офіс.	Odbiorę cię z biura.
Я заеду па цябе дадому.	Odbiorę cię z domu.
Я забяру цябе з прыпынку аўтобуса.	Odbiorę cię z przystanku autobusowego.

Мовы і прыказкі

У кожнай мове ёсць прыказкі. Таму прыказкі з'яўляюцца важнай часткай нацыянальнай ідэнтычнасці. У прыказках раскрываюцца каштоўнасці і нормы краіны. Іх форма ўсім вядомая і зафіксаваная, г. зн. нязменная. Ўсе прыказкі кароткія і выразныя. Часта ў іх выкарыстоўваюцца метафары. Многія прыказкі таксама маюць паэтычную структуру. Большая частка прыказак дае нам парады або правілы паводзінаў. Але некаторыя прыказкі змяшчаюць выразную крытыку. Таксама ў прыказках часта ўжываюцца стэрэатыпы. Таму яны могуць быць аб умоўных тыповых рысах іншых краін або народаў. Прыказкі маюць доўгую традыцыю. Ужо Арыстоцель хваліў іх і называў сціслымі філасоўскімі творамі. У рыторыцы і літаратуры яны з'яўляюцца важным стылістычным сродкам. Іх асаблівасць у тым, што яны заўжды застаюцца актуальнымі. У лінгвістыцы імі займаецца асобная дысцыпліна. Многія прыказкі існуюць у некалькіх мовах. Пры гэтым яны могуць быць падобныя па лексічнаму складу. Тады людзі, якія гавораць на розных мовах, ужываюць аднолькавыя словы. Bellende Hunde beißen nicht, Perro que ladra no muerde. (ням.-ісп.) Другія прыказкі падобны адна на адну ў семантыцы. Гэта значыць, аднолькавы змест перадаецца іншымі словамі. Appeler un chat un chat, Dire pane al pane e vino al vino. (фр.-іт.) Так прыказкі дапамагаюць нам зразумець іншыя народы і культуры. Самыя цікавыя прыказкі тыя, што можна знайсці па ўсім свеце. Яны аб ‘важных’ тэмах чалавечага жыцця. Гэтыя прыказкі распавядаюць аб вопыце ўсяго чалавецтва. Яны дэманструюць, што мы ўсе падобныя ў незалежнасці ад таго, на якой мовемы размаўляем.