беларуская » эсперанта | 59 [пяцьдзесят дзевяць] | У паштовым аддзяленні

59 [kvindek naŭ] En la poŝtoficejo

Дзе знаходзіцца бліжэйшае аддзяленне пошты?	Kie estas la plej proksima poŝtoficejo?
Ці далёка да бліжэйшага аддзялення пошты?	Ĉu malproksimas la poŝtoficejo de ĉi-tie?
Дзе знаходзіцца бліжэйшая паштовая скрыня?	Kie estas la plej proksima leterkesto?
Мне патрэбныя некалькі паштовых марак.	Mi bezonas kelkajn poŝtmarkojn.
Для паштоўкі і ліста.	Por poŝtkarto kaj letero.
Колькі каштуе перасылка ў Амерыку?	Kiom kostas la afranko al Usono?
Колькі важыць пасылка?	Kiom pezas la pakaĵo?
Ці магу я адправіць яе авіяпоштай?	Ĉu mi povas sendi ĝin aerpoŝte?
Як доўга яна будзе ісці?	Kiom da tempo bezonatas por ĝia alveno?
Дзе я магу патэлефанаваць?	Kie mi povas telefoni?
Дзе знаходзіцца бліжэйшая тэлефонная будка?	Kie estas la plej proksima telefonbudo?
У Вас ёсць тэлефонныя карткі?	Ĉu vi havas telefonkartojn?
У Вас ёсць тэлефонны даведнік?	Ĉu vi havas telefonlibron?
Ці ведаеце Вы код Аўстрыі?	Ĉu vi konas la telefonkodon de Aŭstrujo?
Хвілінку, я пагляджу.	Momenton, mi tuj serĉos.
Лінія ўвесь час занятая.	La lineo estas okupata.
Які нумар Вы набралі?	Kiun numeron vi elektis?
Трэба спачатку набраць нуль!	Vi devas unue elekti nulon!

Родная мова заўсёды застаецца самай важнай

Нашая родная мова - гэта самая першая мова, якую мы вывучаем. Гэта адбываецца аўтаматычна, г.зн. мы гэтага не заўважваем. Большасць людзей маюць толькі адну родную мову. Усе іншыя мовы вывучаюцца імі, як замежныя. Канешне, ёсць і такія людзі, якія растуць з некалькімі мовамі. Але яны размаўляюць на гэтых мовах неаднолькава добра. Часта мовы яшчэ і ўжываюцца па-рознаму. Напрыклад, на адной мове размаўляюць на працы. А на другой - дома. Наколькі добра мы размаўляем на пэўнай мове, залежыць ад раду фактараў. Калі мы вывучаем яе, будучы маленькімі дзецьмі, мы часцей за ўсё ведаем яевельмі добра. Наш моўны цэнтр працуе эфектыўней за ўсё ў дзяцінстве. Важна таксама і тое, як часта мы размаўляем на мове. Чым часцей мы яе выкарыстоўваем, тым лепш мы на ёй размаўляем. Але даследчыкі лічаць, што нельга ведаць дзве мовы аднолькава добра. Адна мова заўжды з'яўляецца больш важнай. Здаецца, што і эксперыменты сцвярждаюць гэтую гіпотэзу. У адным з іх даследавалі розных людзей. Частка даследуемых вельмі добра размаўляла на дзвюх мовах. Кітайская з'яўлялася ў іх роднай, а англійская - другой мовай. Іншая частка размаўляла толькі на англійскай мове, якая была для іх роднай. Даследуемыя павінны былі выконваць простыя заданні на англійскай мове. Пры гэтым вымяралася актыўнасць іх мозгу. І ў мозгу даследуемых выявіліся адрозненні! У шматмоўных даследуемых адзін участак мозгу быў асабліва актыўным. У аднамоўных, насупраць, не было выяўлена актыўнасці ў гэтым участку. Абедзве групы выконвалі заданні аднолькава хутка і добра. Тым не менш, кітайцы яшчэ і перакладалі ўсё на сваю родную мову...