67 [sześćdziesiąt siedem] |
Zaimki dzierżawcze 2
|
![]() |
67 [kuusikymmentäseitsemän] |
||
Posessiivipronominit 2
|
| |||||
okulary
| |||||
On zapomniał swoich okularów.
| |||||
Gdzie on ma swoje okulary?
| |||||
zegar
| |||||
Jego zegar jest zepsuty.
| |||||
Ten zegar wisi na ścianie.
| |||||
paszport
| |||||
On zgubił swój paszport.
| |||||
Gdzie on ma swój paszport?
| |||||
oni / one – ich
| |||||
Te dzieci nie mogą znaleźć swoich rodziców.
| |||||
Przecież tam idą już ich rodzice!
| |||||
pan – pana
| |||||
Jak minęła pana podróż, panie Müller?
| |||||
Gdzie jest pana żona, panie Müller?
| |||||
pani – pani
| |||||
Jak minęła pani podróż, pani Schmidt?
| |||||
Gdzie jest pani mąż, pani Schmidt?
| |||||
Genetyczna mutacja umożliwia mówienieZe wszystkich istot żyjących na świecie mówić może tylko człowiek. To różni go od zwierząt i roślin. Oczywiście również zwierzęta i rośliny komunikują się wzajemnie. Nie władają jednak złożonym językiem sylab. Dlaczego zatem człowiek może mówić? Do mówienia potrzebne są określone cechy organiczne. Te fizyczne właściwości znajdują się tylko u ludzi. Nie jest jednak oczywiste, że on je rozwinął. W ewolucji nic nie zdarza się bez powodu. Kiedyś człowiek zaczął mówić. Kiedy to było dokładnie, jeszcze nie wiadomo. Musiało się jednak coś zdarzyć, co dało człowiekowi mowę. Naukowcy twierdzą, że odpowiedzialna za to jest genetyczna mutacja. Antropolodzy porównali materiał genetyczny różnych istot żyjących. Wiadomo, że określony gen wpływa na język. Ludzie, u których jest on uszkodzony, mają problemy z mówieniem. Nie potrafią się dobrze wyrazić i gorzej rozumieją słowa. Gen ten badano u ludzi, małp i mysz. U ludzi i szympansów są one bardzo podobne. Można rozpoznać tylko dwie małe różnice. Różnice te są jednak dostrzegalne w mózgu. Wraz z innymi genami wpływają na określone aktywności mózgu. Dzięki temu człowiek potrafi mówić, małpa nie. Jednak zagadka ludzkiego języka jest przez to jeszcze nie rozwiązana. Sama mutacja genu nie wystarcza bowiem, by móc mówić. Naukowcy wszczepili ludzką odmianę genu myszom. A te nie potrafiły mówić… Ich pisk miał jednak inny dźwięk! |
Szlifuj znajomość języka w wolnym czasie, podróży i pracy! Estoński należy do języków ugrofińskich. Jest więc spokrewniony z fińskim i węgierskim. Podobieństwa do węgierskiego jest ciężko dostrzec. Wiele osób twierdzi, że estoński podobny jest do łotewskiego lub litewskiego. Ale to nie jest prawdą. Ponieważ te dwa języki należą do całkiem innej rodziny. W estońskim nie ma rodzajników. Nie ma różnicy pomiędzy rodzajnikiem żeńskim a męskim. Za to występuje 14 różnych przypadków. Estońska ortografia nie jest bardzo trudna. Dostosowana jest do wymowy. Ale tą powinno się koniecznie ćwiczyć z rodzimym użytkownikiem tego języka. Kto chce uczyć się estońskiego, potrzebuje samodyscypliny i cierpliwości. Estończycy nie zwracają uwagi na drobne błędy obcokrajowców… Cieszą się, jeśli ktoś interesuje się ich językiem! |
Downloads are FREE for private use, public schools and for non-commercial purposes only! LICENCE AGREEMENT. Please report any mistakes or incorrect translations here. Imprint - Impressum © Copyright 2007 - 2020 Goethe Verlag Starnberg and licensors. All rights reserved. Contact book2 polski - fiński dla początkujących
|